indigentia
Latin
Alternative forms
Etymology
Derived from indigēns (“needing, requiring”) + -ia.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.dɪˈɡɛn.ti.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪.d̪iˈd͡ʒɛn.t̪͡s̪i.a]
Noun
indigentia f (genitive indigentiae); first declension
- need, want, lack, indigence
- Synonyms: egestās, pēnūria, paupertās, dēsīderium, necessitās, inopia, ūsus, opus
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | indigentia | indigentiae |
| genitive | indigentiae | indigentiārum |
| dative | indigentiae | indigentiīs |
| accusative | indigentiam | indigentiās |
| ablative | indigentiā | indigentiīs |
| vocative | indigentia | indigentiae |
Descendants
- Old French: indigence
- Italian: indigenza
- Portuguese: indigência
- Spanish: indigencia
Participle
indigentia
- nominative/accusative/vocative neuter plural of indigēns
References
- “indigentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “indigentia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- indigentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- indigentia in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016