iniquus
Latin
Etymology
From in- (“not”) + aequus (“equal, even, fair”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪˈniː.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iˈniː.kʷus]
Adjective
inīquus (feminine inīqua, neuter inīquum, comparative inīquior, superlative inīquissimus); first/second-declension adjective
- unjust, unfair
- 166 BCE, Publius Terentius Afer, Andria 825:
- CHREMĒS: Vidē quam inīquō’ sīs prae studiō!
- CHREMES: Look how unfair you are because of your eagerness!
(The apostrophe indicates elision with the following word, sīs.)
- CHREMES: Look how unfair you are because of your eagerness!
- CHREMĒS: Vidē quam inīquō’ sīs prae studiō!
- c. 52 BCE, Julius Caesar, Commentarii de Bello Gallico 1.44:
- Si iterum experiri velint, se iterum paratum esse decertare; si pace uti velint, iniquum esse de stipendio recusare, quod sua voluntate ad id tempus pependerint.
- If they chose to make a second trial, he was ready to encounter them again; but if they chose to enjoy peace, it was unfair to refuse the tribute, which of their own free-will they had paid up to that time.
- Si iterum experiri velint, se iterum paratum esse decertare; si pace uti velint, iniquum esse de stipendio recusare, quod sua voluntate ad id tempus pependerint.
- unequal, uneven
- unfavourable, disadvantageous
- unkind, hostile
- unsuitable
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inīquus | inīqua | inīquum | inīquī | inīquae | inīqua | |
| genitive | inīquī | inīquae | inīquī | inīquōrum | inīquārum | inīquōrum | |
| dative | inīquō | inīquae | inīquō | inīquīs | |||
| accusative | inīquum | inīquam | inīquum | inīquōs | inīquās | inīqua | |
| ablative | inīquō | inīquā | inīquō | inīquīs | |||
| vocative | inīque | inīqua | inīquum | inīquī | inīquae | inīqua | |
Descendants
References
- “iniquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “iniquus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "iniquus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- iniquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- friend and foe: aequi iniqui
- in a favourable position: idoneo, aequo, suo (opp. iniquo) loco
- friend and foe: aequi iniqui