Italian
Verb
inseguìrsi (first-person singular present mi inséguo or mi insèguo, first-person singular past historic mi inseguìi, past participle inseguìtosi)
- to follow one another rapidly
Conjugation
Conjugation of
inseguìrsi (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
| inseguìrsi
|
| èssere
|
inseguèndosi
|
| inseguèntesi
|
inseguìtosi
|
| indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
| present
|
mi inséguo, mi insèguo
|
ti inségui, ti insègui
|
si inségue, si insègue
|
ci inseguiàmo
|
vi inseguìte
|
si inséguono, si insèguono
|
| imperfect
|
mi inseguìvo
|
ti inseguìvi
|
si inseguìva
|
ci inseguivàmo
|
vi inseguivàte
|
si inseguìvano
|
| past historic
|
mi inseguìi
|
ti inseguìsti
|
si inseguì
|
ci inseguìmmo
|
vi inseguìste
|
si inseguìrono
|
| future
|
mi inseguirò
|
ti inseguirài
|
si inseguirà
|
ci inseguirémo
|
vi inseguiréte
|
si inseguirànno
|
| conditional
|
mi inseguirèi
|
ti inseguirésti
|
si inseguirèbbe, si inseguirébbe
|
ci inseguirémmo
|
vi inseguiréste
|
si inseguirèbbero, si inseguirébbero
|
| subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
| present
|
mi inségua, mi insègua
|
ti inségua, ti insègua
|
si inségua, si insègua
|
ci inseguiàmo
|
vi inseguiàte
|
si inséguano, si insèguano
|
| imperfect
|
mi inseguìssi
|
ti inseguìssi
|
si inseguìsse
|
ci inseguìssimo
|
vi inseguìste
|
si inseguìssero
|
| imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
|
inséguiti, insèguiti
|
si inségua, si insègua
|
inseguiàmoci
|
inseguìtevi
|
si inséguano, si insèguano
|
| negative imperative
|
|
non inseguìrti, non ti inseguìre
|
non si inségua, non si insègua
|
non inseguiàmoci, non ci inseguiàmo
|
non inseguìtevi, non vi inseguìte
|
non si inséguano, non si insèguano
|