językoznawczość

Polish

Etymology

From językoznawczy +‎ -ość.

Pronunciation

  • IPA(key): /jɛw̃.zɘ.kɔˈznaf.t͡ʂɔɕt͡ɕ/, /jɛn.zɘ.kɔˈznaf.t͡ʂɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -aft͡ʂɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: ję‧zy‧ko‧znaw‧czość

Noun

językoznawczość f

  1. (linguistics) the quality of being linguistic

Declension

Declension of językoznawczość
singular
nominative językoznawczość
genitive językoznawczości
dative językoznawczości
accusative językoznawczość
instrumental językoznawczością
locative językoznawczości
vocative językoznawczości
adjective
adverb
nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.