językoznawczyni

Polish

Etymology

From językoznawca +‎ -yni.

Pronunciation

  • IPA(key): /jɛw̃.zɘ.kɔ.znafˈt͡ʂɘ.ɲi/, /jɛn.zɘ.kɔ.znafˈt͡ʂɘ.ɲi/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘɲi
  • Syllabification: ję‧zy‧ko‧znaw‧czy‧ni

Noun

językoznawczyni f (male equivalent językoznawca)

  1. (linguistics) female equivalent of językoznawca (“linguist”) (one who studies linguistics)
    Synonym: lingwistka

Declension

Declension of językoznawczyni
singular plural
nominative językoznawczyni językoznawczynie
genitive językoznawczyni językoznawczyń
dative językoznawczyni językoznawczyniom
accusative językoznawczynię językoznawczynie
instrumental językoznawczynią językoznawczyniami
locative językoznawczyni językoznawczyniach
vocative językoznawczyni językoznawczynie
adjective
adverb
nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.