Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish كولهمن (kölemen). Equivalent to köle (“slave”) + -men (noun-forming suffix). Nişanyan suggests a borrowing from Arabic غِلْمَان (ḡilmān, “slaves”), phonetically influenced by köle.
Pronunciation
- IPA(key): /cø.leˈmen/
- Hyphenation: kö‧le‧men
Noun
kölemen (definite accusative kölemeni, plural kölemenler)
- a military class made of slaves
- Synonym: memluk
- someone's slave or servant
- Synonym: karavaş
Declension
Declension of kölemen
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kölemen
|
kölemenler
|
| definite accusative
|
kölemeni
|
kölemenleri
|
| dative
|
kölemene
|
kölemenlere
|
| locative
|
kölemende
|
kölemenlerde
|
| ablative
|
kölemenden
|
kölemenlerden
|
| genitive
|
kölemenin
|
kölemenlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kölemenim
|
kölemenlerim
|
| 2nd singular
|
kölemenin
|
kölemenlerin
|
| 3rd singular
|
kölemeni
|
kölemenleri
|
| 1st plural
|
kölemenimiz
|
kölemenlerimiz
|
| 2nd plural
|
kölemeniniz
|
kölemenleriniz
|
| 3rd plural
|
kölemenleri
|
kölemenleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kölemenimi
|
kölemenlerimi
|
| 2nd singular
|
kölemenini
|
kölemenlerini
|
| 3rd singular
|
kölemenini
|
kölemenlerini
|
| 1st plural
|
kölemenimizi
|
kölemenlerimizi
|
| 2nd plural
|
kölemeninizi
|
kölemenlerinizi
|
| 3rd plural
|
kölemenlerini
|
kölemenlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kölemenime
|
kölemenlerime
|
| 2nd singular
|
kölemenine
|
kölemenlerine
|
| 3rd singular
|
kölemenine
|
kölemenlerine
|
| 1st plural
|
kölemenimize
|
kölemenlerimize
|
| 2nd plural
|
kölemeninize
|
kölemenlerinize
|
| 3rd plural
|
kölemenlerine
|
kölemenlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kölemenimde
|
kölemenlerimde
|
| 2nd singular
|
kölemeninde
|
kölemenlerinde
|
| 3rd singular
|
kölemeninde
|
kölemenlerinde
|
| 1st plural
|
kölemenimizde
|
kölemenlerimizde
|
| 2nd plural
|
kölemeninizde
|
kölemenlerinizde
|
| 3rd plural
|
kölemenlerinde
|
kölemenlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kölemenimden
|
kölemenlerimden
|
| 2nd singular
|
kölemeninden
|
kölemenlerinden
|
| 3rd singular
|
kölemeninden
|
kölemenlerinden
|
| 1st plural
|
kölemenimizden
|
kölemenlerimizden
|
| 2nd plural
|
kölemeninizden
|
kölemenlerinizden
|
| 3rd plural
|
kölemenlerinden
|
kölemenlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kölemenimin
|
kölemenlerimin
|
| 2nd singular
|
kölemeninin
|
kölemenlerinin
|
| 3rd singular
|
kölemeninin
|
kölemenlerinin
|
| 1st plural
|
kölemenimizin
|
kölemenlerimizin
|
| 2nd plural
|
kölemeninizin
|
kölemenlerinizin
|
| 3rd plural
|
kölemenlerinin
|
kölemenlerinin
|
|
See also
Further reading
- “kölemen”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “kölemen”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2780b
- Nişanyan, Sevan (2002–) “kölemen”, in Nişanyan Sözlük
- Ayverdi, İlhan (2010) “kölemen”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı