See also: Appendix:Variations of "kil"
Turkish
Etymology 1
From Ottoman Turkish قیل (qıl), ultimately from Proto-Turkic *kïl (“hair”). Cognate with Old Turkic [script needed] (kil), Yakut кыл (kıl).
Adjective
kıl
- (colloquial) peevish
Derived terms
Noun
kıl (definite accusative kılı, plural kıllar)
- body hair (the collection or mass of filaments growing from the skin of humans and animals)
Declension
Declension of kıl
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kıl
|
kıllar
|
| definite accusative
|
kılı
|
kılları
|
| dative
|
kıla
|
kıllara
|
| locative
|
kılda
|
kıllarda
|
| ablative
|
kıldan
|
kıllardan
|
| genitive
|
kılın
|
kılların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kılım
|
kıllarım
|
| 2nd singular
|
kılın
|
kılların
|
| 3rd singular
|
kılı
|
kılları
|
| 1st plural
|
kılımız
|
kıllarımız
|
| 2nd plural
|
kılınız
|
kıllarınız
|
| 3rd plural
|
kılları
|
kılları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kılımı
|
kıllarımı
|
| 2nd singular
|
kılını
|
kıllarını
|
| 3rd singular
|
kılını
|
kıllarını
|
| 1st plural
|
kılımızı
|
kıllarımızı
|
| 2nd plural
|
kılınızı
|
kıllarınızı
|
| 3rd plural
|
kıllarını
|
kıllarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kılıma
|
kıllarıma
|
| 2nd singular
|
kılına
|
kıllarına
|
| 3rd singular
|
kılına
|
kıllarına
|
| 1st plural
|
kılımıza
|
kıllarımıza
|
| 2nd plural
|
kılınıza
|
kıllarınıza
|
| 3rd plural
|
kıllarına
|
kıllarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kılımda
|
kıllarımda
|
| 2nd singular
|
kılında
|
kıllarında
|
| 3rd singular
|
kılında
|
kıllarında
|
| 1st plural
|
kılımızda
|
kıllarımızda
|
| 2nd plural
|
kılınızda
|
kıllarınızda
|
| 3rd plural
|
kıllarında
|
kıllarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kılımdan
|
kıllarımdan
|
| 2nd singular
|
kılından
|
kıllarından
|
| 3rd singular
|
kılından
|
kıllarından
|
| 1st plural
|
kılımızdan
|
kıllarımızdan
|
| 2nd plural
|
kılınızdan
|
kıllarınızdan
|
| 3rd plural
|
kıllarından
|
kıllarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kılımın
|
kıllarımın
|
| 2nd singular
|
kılının
|
kıllarının
|
| 3rd singular
|
kılının
|
kıllarının
|
| 1st plural
|
kılımızın
|
kıllarımızın
|
| 2nd plural
|
kılınızın
|
kıllarınızın
|
| 3rd plural
|
kıllarının
|
kıllarının
|
|
Etymology 2
Verb
kıl
- second-person singular imperative of kılmak
- Öyleyse Rabb'in için namaz kıl ve kurban kes.[1]
- So offer the prayers for your Lord, and perform the sacrifice.[2]
References