Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish قیزان (kızan),[1][2] from Proto-Turkic *kï̄ŕ- + *-gan.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /kɯˈzan/
- Hyphenation: kı‧zan
Noun
kızan (definite accusative kızanı, plural kızanlar)
- (Thrace, Southern Bulgaria) child
- (dialectal) a teenager in a village
- (dialectal) friend (especially a close friend)
- (dialectal) woman
- (dialectal) puppy or kitten
Declension
Declension of kızan
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kızan
|
kızanlar
|
| definite accusative
|
kızanı
|
kızanları
|
| dative
|
kızana
|
kızanlara
|
| locative
|
kızanda
|
kızanlarda
|
| ablative
|
kızandan
|
kızanlardan
|
| genitive
|
kızanın
|
kızanların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kızanım
|
kızanlarım
|
| 2nd singular
|
kızanın
|
kızanların
|
| 3rd singular
|
kızanı
|
kızanları
|
| 1st plural
|
kızanımız
|
kızanlarımız
|
| 2nd plural
|
kızanınız
|
kızanlarınız
|
| 3rd plural
|
kızanları
|
kızanları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kızanımı
|
kızanlarımı
|
| 2nd singular
|
kızanını
|
kızanlarını
|
| 3rd singular
|
kızanını
|
kızanlarını
|
| 1st plural
|
kızanımızı
|
kızanlarımızı
|
| 2nd plural
|
kızanınızı
|
kızanlarınızı
|
| 3rd plural
|
kızanlarını
|
kızanlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kızanıma
|
kızanlarıma
|
| 2nd singular
|
kızanına
|
kızanlarına
|
| 3rd singular
|
kızanına
|
kızanlarına
|
| 1st plural
|
kızanımıza
|
kızanlarımıza
|
| 2nd plural
|
kızanınıza
|
kızanlarınıza
|
| 3rd plural
|
kızanlarına
|
kızanlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kızanımda
|
kızanlarımda
|
| 2nd singular
|
kızanında
|
kızanlarında
|
| 3rd singular
|
kızanında
|
kızanlarında
|
| 1st plural
|
kızanımızda
|
kızanlarımızda
|
| 2nd plural
|
kızanınızda
|
kızanlarınızda
|
| 3rd plural
|
kızanlarında
|
kızanlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kızanımdan
|
kızanlarımdan
|
| 2nd singular
|
kızanından
|
kızanlarından
|
| 3rd singular
|
kızanından
|
kızanlarından
|
| 1st plural
|
kızanımızdan
|
kızanlarımızdan
|
| 2nd plural
|
kızanınızdan
|
kızanlarınızdan
|
| 3rd plural
|
kızanlarından
|
kızanlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kızanımın
|
kızanlarımın
|
| 2nd singular
|
kızanının
|
kızanlarının
|
| 3rd singular
|
kızanının
|
kızanlarının
|
| 1st plural
|
kızanımızın
|
kızanlarımızın
|
| 2nd plural
|
kızanınızın
|
kızanlarınızın
|
| 3rd plural
|
kızanlarının
|
kızanlarının
|
|
Synonyms
Verb
kızan
- present participle of kızmak
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “قیزان”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1506
- ^ Kélékian, Diran (1911) “قیزان”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 998
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “kızan”, in Nişanyan Sözlük
Further reading