křiklavý
Czech
Etymology
From křik + -avý.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkr̝̊ɪklaviː]
Adjective
křiklavý (comparative křiklavější, superlative nejkřiklavější, adverb křiklavě)
- flashy, loud (of a colour, clothing, etc, having unpleasantly and tastelessly contrasting colours or patterns)
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | křiklavý | křiklavá | křiklavé | |
| genitive | křiklavého | křiklavé | křiklavého | |
| dative | křiklavému | křiklavé | křiklavému | |
| accusative | křiklavého | křiklavý | křiklavou | křiklavé |
| locative | křiklavém | křiklavé | křiklavém | |
| instrumental | křiklavým | křiklavou | křiklavým | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | křiklaví | křiklavé | křiklavá | |
| genitive | křiklavých | |||
| dative | křiklavým | |||
| accusative | křiklavé | křiklavá | ||
| locative | křiklavých | |||
| instrumental | křiklavými | |||
Related terms
Further reading
- “křiklavý”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “křiklavý”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “křiklavý”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025