kaatsen

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkaːt.sə(n)/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aːtsən

Verb

kaatsen

  1. (ergative) to hit or bounce
  2. (intransitive) to play Frisian handball

Conjugation

Conjugation of kaatsen (weak)
infinitive kaatsen
past singular kaatste
past participle gekaatst
infinitive kaatsen
gerund kaatsen n
present tense past tense
1st person singular kaats kaatste
2nd person sing. (jij) kaatst, kaats2 kaatste
2nd person sing. (u) kaatst kaatste
2nd person sing. (gij) kaatst kaatste
3rd person singular kaatst kaatste
plural kaatsen kaatsten
subjunctive sing.1 kaatse kaatste
subjunctive plur.1 kaatsen kaatsten
imperative sing. kaats
imperative plur.1 kaatst
participles kaatsend gekaatst
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Noun

kaatsen n (uncountable)

  1. fives
  2. Frisian handball
    Synonym: kaatsbal
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.