kalfr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *kalbaz.
Noun
kalfr m (genitive kalfs, plural kalfar)
Declension
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kalfr | kalfrinn | kalfar | kalfarnir |
accusative | kalf | kalfinn | kalfa | kalfana |
dative | kalfi | kalfinum | kǫlfum | kǫlfunum |
genitive | kalfs | kalfsins | kalfa | kalfanna |