kalmaluu
Ingrian
Etymology
From kalma (“burial mound”) + luu (“bone”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkɑlmɑˌluː/, [ˈkɑɫməˌɫuː]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkɑlmɑˌluː/, [ˈkɑɫmɑˌɫuː]
- Rhymes: -uː
- Hyphenation: kal‧ma‧luu
Noun
kalmaluu
- bone found in a graveyard
- 1916, Volmari Porkka, quoting Uljaana, “1293. Soikkola, Säätinä. III 160.”, in Väinö Salminen, V. Alava, editor, Suomen Kansan Vanhat Runot. Länsi-Inkerin runot[1], volume III2, Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, lines 79-80:
- Klappais kahta käämentää // Kuite kahta kalmaluuta.
- He shook two hands // Like two death bones.
Declension
| Declension of kalmaluu (type 8/maa, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kalmaluu | kalmaluut |
| genitive | kalmaluun | kalmaluijen |
| partitive | kalmaluuta | kalmaluita |
| illative | kalmaluuhu | kalmaluihe |
| inessive | kalmaluus | kalmaluis |
| elative | kalmaluust | kalmaluist |
| allative | kalmaluulle | kalmaluille |
| adessive | kalmaluul | kalmaluil |
| ablative | kalmaluult | kalmaluilt |
| translative | kalmaluuks | kalmaluiks |
| essive | kalmaluunna, kalmaluun | kalmaluinna, kalmaluin |
| exessive1) | kalmaluunt | kalmaluint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||