Turkish
Etymology 1
From Ottoman Turkish قارن (karn), from Proto-Turkic *karïn.
Noun
karın (definite accusative karnı, plural karınlar)
- abdomen (belly)
- stomach, belly
- womb
Declension
Declension of karın
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karın
|
karınlar
|
| definite accusative
|
karnı
|
karınları
|
| dative
|
karna
|
karınlara
|
| locative
|
karında
|
karınlarda
|
| ablative
|
karından
|
karınlardan
|
| genitive
|
karnın
|
karınların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karnım
|
karınlarım
|
| 2nd singular
|
karnın
|
karınların
|
| 3rd singular
|
karnı
|
karınları
|
| 1st plural
|
karnımız
|
karınlarımız
|
| 2nd plural
|
karnınız
|
karınlarınız
|
| 3rd plural
|
karınları
|
karınları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karnımı
|
karınlarımı
|
| 2nd singular
|
karnını
|
karınlarını
|
| 3rd singular
|
karnını
|
karınlarını
|
| 1st plural
|
karnımızı
|
karınlarımızı
|
| 2nd plural
|
karnınızı
|
karınlarınızı
|
| 3rd plural
|
karınlarını
|
karınlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karnıma
|
karınlarıma
|
| 2nd singular
|
karnına
|
karınlarına
|
| 3rd singular
|
karnına
|
karınlarına
|
| 1st plural
|
karnımıza
|
karınlarımıza
|
| 2nd plural
|
karnınıza
|
karınlarınıza
|
| 3rd plural
|
karınlarına
|
karınlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karnımda
|
karınlarımda
|
| 2nd singular
|
karnında
|
karınlarında
|
| 3rd singular
|
karnında
|
karınlarında
|
| 1st plural
|
karnımızda
|
karınlarımızda
|
| 2nd plural
|
karnınızda
|
karınlarınızda
|
| 3rd plural
|
karınlarında
|
karınlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karnımdan
|
karınlarımdan
|
| 2nd singular
|
karnından
|
karınlarından
|
| 3rd singular
|
karnından
|
karınlarından
|
| 1st plural
|
karnımızdan
|
karınlarımızdan
|
| 2nd plural
|
karnınızdan
|
karınlarınızdan
|
| 3rd plural
|
karınlarından
|
karınlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karnımın
|
karınlarımın
|
| 2nd singular
|
karnının
|
karınlarının
|
| 3rd singular
|
karnının
|
karınlarının
|
| 1st plural
|
karnımızın
|
karınlarımızın
|
| 2nd plural
|
karnınızın
|
karınlarınızın
|
| 3rd plural
|
karınlarının
|
karınlarının
|
|
References
Etymology 2
From kar.
Noun
karın
- genitive singular of kar
- second-person singular possessive of kar
Etymology 3
From karı.
Noun
karın
- second-person singular possessive of karı
Etymology 4
From karmak.
Verb
karın
- second-person plural imperative of karmak