Bikol Central
Pronunciation
- IPA(key): /kaɾaˈkan/ [ka.ɾaˈkan̪]
- Hyphenation: ka‧ra‧kan
Verb
karakán (Basahan spelling ᜃᜍᜃᜈ᜔)
- plural of kakan
Polish
Etymology
Borrowed from Russian тарака́н (tarakán), possibly of Turkic origin.
Pronunciation
- IPA(key): /kaˈra.kan/
- Rhymes: -akan
- Syllabification: ka‧ra‧kan
Noun
karakan m animal
- (colloquial) cockroach
- Synonyms: francuz, karaczan, karaluch, prusak
Declension
Declension of karakan
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karakan
|
karakany
|
| genitive
|
karakana
|
karakanów
|
| dative
|
karakanowi
|
karakanom
|
| accusative
|
karakana
|
karakany
|
| instrumental
|
karakanem
|
karakanami
|
| locative
|
karakanie
|
karakanach
|
| vocative
|
karakanie
|
karakany
|
Noun
karakan m pers
- (colloquial, derogatory) manlet, shorty, shrimp
- Synonyms: knypek, kurdupel, pokurcz
Declension
Declension of karakan
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karakan
|
karakani/karakany
|
| genitive
|
karakana
|
karakanów
|
| dative
|
karakanowi
|
karakanom
|
| accusative
|
karakana
|
karakanów
|
| instrumental
|
karakanem
|
karakanami
|
| locative
|
karakanie
|
karakanach
|
| vocative
|
karakanie
|
karakani/karakany
|
Further reading
- karakan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- karakan in Polish dictionaries at PWN