karaluch
Polish
Etymology
Clipping of karakuluch, from karakuła.
Pronunciation
- IPA(key): /kaˈra.lux/
Audio: (file) - Rhymes: -alux
- Syllabification: ka‧ra‧luch
Noun
karaluch m animal (diminutive karaluszek)
Declension
Declension of karaluch
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karaluch | karaluchy |
| genitive | karalucha | karaluchów |
| dative | karaluchowi | karaluchom |
| accusative | karalucha | karaluchy |
| instrumental | karaluchem | karaluchami |
| locative | karaluchu | karaluchach |
| vocative | karaluchu | karaluchy |
Derived terms
adjective
- karaluszy