karaczan
Polish
Alternative forms
- karakan, karakon
Etymology
Alteration of tarakan, tarakon.
Pronunciation
- IPA(key): /kaˈra.t͡ʂan/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡ʂan
- Syllabification: ka‧ra‧czan
Noun
karaczan m animal
- (archaic) cockroach, roach (insect)
- any member of the Blattodea, an order of insects that contains cockroaches and termites
- Synonym: hełmiec
Declension
Declension of karaczan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karaczan | karaczany |
| genitive | karaczana | karaczanów |
| dative | karaczanowi | karaczanom |
| accusative | karaczana | karaczany |
| instrumental | karaczanem | karaczanami |
| locative | karaczanie | karaczanach |
| vocative | karaczanie | karaczany |
Further reading
- karaczan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- karaczan in Polish dictionaries at PWN
- karaczan in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- Brückner, Aleksander (1927) “karaczan”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna