English
Etymology
From Japanese 空手家 (karateka).
Pronunciation
Noun
karateka (plural karateka or karatekas)
- A practitioner of karate.
- Hyponym: karateman
2021 July 19, Megan McCluskey, “New Sports”, in Time, New York, N.Y.: Time Inc., →ISSN, →OCLC, page 78:Another 60 karatekas will go head to head in kumite, three-minute sparring bouts in which athletes attempt to land a series of precise blows on their opponent’s body.
Translations
See also
Afrikaans
Etymology
Borrowed from Japanese 空手家 (karateka).
Pronunciation
- Hyphenation: kara‧teka, karateka
Noun
karateka (plural karatekas or karateka)
- karateka
Usage notes
The second plural, karateka, is relatively uncommon except in situations where dealing with people familiar with the Japanese language.
Dutch
Etymology
Borrowed from Japanese 空手家.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌkaːˈraː.tə.kaː/
- Hyphenation: ka‧ra‧te‧ka
Noun
karateka m (plural karateka's or karateka)
- karateka
Finnish
Etymology
From Japanese 空手家 (karateka).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑrɑtekɑ/, [ˈkɑ̝rɑ̝ˌt̪e̞kɑ̝]
- Rhymes: -ekɑ
- Syllabification(key): ka‧ra‧te‧ka
- Hyphenation(key): ka‧ra‧te‧ka
Noun
karateka
- karateka
Declension
| Inflection of karateka (Kotus type 9/kala, no gradation)
|
| nominative
|
karateka
|
karatekat
|
| genitive
|
karatekan
|
karatekojen
|
| partitive
|
karatekaa
|
karatekoja
|
| illative
|
karatekaan
|
karatekoihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karateka
|
karatekat
|
| accusative
|
nom.
|
karateka
|
karatekat
|
| gen.
|
karatekan
|
| genitive
|
karatekan
|
karatekojen karatekain rare
|
| partitive
|
karatekaa
|
karatekoja
|
| inessive
|
karatekassa
|
karatekoissa
|
| elative
|
karatekasta
|
karatekoista
|
| illative
|
karatekaan
|
karatekoihin
|
| adessive
|
karatekalla
|
karatekoilla
|
| ablative
|
karatekalta
|
karatekoilta
|
| allative
|
karatekalle
|
karatekoille
|
| essive
|
karatekana
|
karatekoina
|
| translative
|
karatekaksi
|
karatekoiksi
|
| abessive
|
karatekatta
|
karatekoitta
|
| instructive
|
—
|
karatekoin
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karatekani
|
karatekani
|
| accusative
|
nom.
|
karatekani
|
karatekani
|
| gen.
|
karatekani
|
| genitive
|
karatekani
|
karatekojeni karatekaini rare
|
| partitive
|
karatekaani
|
karatekojani
|
| inessive
|
karatekassani
|
karatekoissani
|
| elative
|
karatekastani
|
karatekoistani
|
| illative
|
karatekaani
|
karatekoihini
|
| adessive
|
karatekallani
|
karatekoillani
|
| ablative
|
karatekaltani
|
karatekoiltani
|
| allative
|
karatekalleni
|
karatekoilleni
|
| essive
|
karatekanani
|
karatekoinani
|
| translative
|
karatekakseni
|
karatekoikseni
|
| abessive
|
karatekattani
|
karatekoittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
karatekoineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karatekasi
|
karatekasi
|
| accusative
|
nom.
|
karatekasi
|
karatekasi
|
| gen.
|
karatekasi
|
| genitive
|
karatekasi
|
karatekojesi karatekaisi rare
|
| partitive
|
karatekaasi
|
karatekojasi
|
| inessive
|
karatekassasi
|
karatekoissasi
|
| elative
|
karatekastasi
|
karatekoistasi
|
| illative
|
karatekaasi
|
karatekoihisi
|
| adessive
|
karatekallasi
|
karatekoillasi
|
| ablative
|
karatekaltasi
|
karatekoiltasi
|
| allative
|
karatekallesi
|
karatekoillesi
|
| essive
|
karatekanasi
|
karatekoinasi
|
| translative
|
karatekaksesi
|
karatekoiksesi
|
| abessive
|
karatekattasi
|
karatekoittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
karatekoinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karatekamme
|
karatekamme
|
| accusative
|
nom.
|
karatekamme
|
karatekamme
|
| gen.
|
karatekamme
|
| genitive
|
karatekamme
|
karatekojemme karatekaimme rare
|
| partitive
|
karatekaamme
|
karatekojamme
|
| inessive
|
karatekassamme
|
karatekoissamme
|
| elative
|
karatekastamme
|
karatekoistamme
|
| illative
|
karatekaamme
|
karatekoihimme
|
| adessive
|
karatekallamme
|
karatekoillamme
|
| ablative
|
karatekaltamme
|
karatekoiltamme
|
| allative
|
karatekallemme
|
karatekoillemme
|
| essive
|
karatekanamme
|
karatekoinamme
|
| translative
|
karatekaksemme
|
karatekoiksemme
|
| abessive
|
karatekattamme
|
karatekoittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
karatekoinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karatekanne
|
karatekanne
|
| accusative
|
nom.
|
karatekanne
|
karatekanne
|
| gen.
|
karatekanne
|
| genitive
|
karatekanne
|
karatekojenne karatekainne rare
|
| partitive
|
karatekaanne
|
karatekojanne
|
| inessive
|
karatekassanne
|
karatekoissanne
|
| elative
|
karatekastanne
|
karatekoistanne
|
| illative
|
karatekaanne
|
karatekoihinne
|
| adessive
|
karatekallanne
|
karatekoillanne
|
| ablative
|
karatekaltanne
|
karatekoiltanne
|
| allative
|
karatekallenne
|
karatekoillenne
|
| essive
|
karatekananne
|
karatekoinanne
|
| translative
|
karatekaksenne
|
karatekoiksenne
|
| abessive
|
karatekattanne
|
karatekoittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
karatekoinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karatekansa
|
karatekansa
|
| accusative
|
nom.
|
karatekansa
|
karatekansa
|
| gen.
|
karatekansa
|
| genitive
|
karatekansa
|
karatekojensa karatekainsa rare
|
| partitive
|
karatekaansa
|
karatekojaan karatekojansa
|
| inessive
|
karatekassaan karatekassansa
|
karatekoissaan karatekoissansa
|
| elative
|
karatekastaan karatekastansa
|
karatekoistaan karatekoistansa
|
| illative
|
karatekaansa
|
karatekoihinsa
|
| adessive
|
karatekallaan karatekallansa
|
karatekoillaan karatekoillansa
|
| ablative
|
karatekaltaan karatekaltansa
|
karatekoiltaan karatekoiltansa
|
| allative
|
karatekalleen karatekallensa
|
karatekoilleen karatekoillensa
|
| essive
|
karatekanaan karatekanansa
|
karatekoinaan karatekoinansa
|
| translative
|
karatekakseen karatekaksensa
|
karatekoikseen karatekoiksensa
|
| abessive
|
karatekattaan karatekattansa
|
karatekoittaan karatekoittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
karatekoineen karatekoinensa
|
|
Further reading
Indonesian
Etymology
From Japanese 空手家 (からてか, karateka, “karate practitioner”).
Pronunciation
- IPA(key): /ka.ra.te.ka/
- Hyphenation: ka‧ra‧té‧ka
Noun
karateka
- (sports) karateka, karate practitioner
Further reading
Japanese
Romanization
karateka
- Rōmaji transcription of からてか
Polish
Etymology
Borrowed from Japanese 空手家 / からてか / karateka (karateka).
Pronunciation
- IPA(key): /ka.raˈtɛ.ka/
- Rhymes: -ɛka
- Syllabification: ka‧ra‧te‧ka
Noun
karateka m pers
- karateka
Declension
Declension of karateka
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karateka
|
karatecy
|
| genitive
|
karateki
|
karateków
|
| dative
|
karatece
|
karatekom
|
| accusative
|
karatekę
|
karateków
|
| instrumental
|
karateką
|
karatekami
|
| locative
|
karatece
|
karatekach
|
| vocative
|
karateko
|
karatecy
|
Further reading
- karateka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- karateka in Polish dictionaries at PWN
Spanish
Etymology
Borrowed from Japanese 空手家 (karateka).
Pronunciation
- IPA(key): /kaɾaˈteka/ [ka.ɾaˈt̪e.ka]
- Rhymes: -eka
- Syllabification: ka‧ra‧te‧ka
Noun
karateka m or f by sense (plural karatekas)
- (martial arts) karateka