kiemen
See also: Kiemen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈki.mə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: kie‧men
- Rhymes: -imən
Etymology 1
Verb
kiemen
Conjugation
| Conjugation of kiemen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kiemen | |||
| past singular | kiemde | |||
| past participle | gekiemd | |||
| infinitive | kiemen | |||
| gerund | kiemen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kiem | kiemde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kiemt, kiem2 | kiemde | ||
| 2nd person sing. (u) | kiemt | kiemde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kiemt | kiemde | ||
| 3rd person singular | kiemt | kiemde | ||
| plural | kiemen | kiemden | ||
| subjunctive sing.1 | kieme | kiemde | ||
| subjunctive plur.1 | kiemen | kiemden | ||
| imperative sing. | kiem | |||
| imperative plur.1 | kiemt | |||
| participles | kiemend | gekiemd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: kiem
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
kiemen
- plural of kiem