kitab

Afar

Etymology

Borrowed from Arabic كِتَاب (kitāb).

Pronunciation

  • IPA(key): /kiˈtab/ [kɪˈtʌb]
  • Hyphenation: ki‧tab

Noun

kitáb m (plural kitoobá f)

  1. book

Usage notes

  • Some speakers might use kitáb only in reference to the Quran.

Declension

Declension of kitáb
absolutive kitáb
predicative kitáaba
subjective kitáb
genitive kitáb
Postpositioned forms
l-case kitáabal
k-case kitáabak
t-case kitáabat
h-case kitáabah

Synonyms

References

  • E. M. Parker, R. J. Hayward (1985) “kitab”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN
  • Mohamed Hassan Kamil (2015) L’afar: description grammaticale d’une langue couchitique (Djibouti, Erythrée et Ethiopie)[2], Paris: Université Sorbonne Paris Cité (doctoral thesis)

Azerbaijani

Etymology

    Borrowed from Arabic كِتَاب (kitāb).

    Pronunciation

    • IPA(key): [ciˈtɑb], [t͡ʃiˈtɑb]
    • Audio:(file)
    • (Ganjabasar) IPA(key): [ctʰaf]

    Noun

    kitab (definite accusative kitabı, sound plural kitablar, broken plural kütüb)

    1. book
      kitab oxumaqto read a book
      oxunması zəruri olan kitabların siyahısılist of must-read books

    Declension

    Declension of kitab
    singular plural
    sound broken
    nominative kitabkitablarkütüb
    definite accusative kitabıkitablarıkütübü
    dative kitabakitablarakütübə
    locative kitabdakitablardakütübdə
    ablative kitabdankitablardankütübdən
    definite genitive kitabınkitablarınkütübün
    Possessive forms of kitab
    nominative
    singular plural
    sound broken
    mənim (my) kitabım kitablarım kütübüm
    sənin (your) kitabın kitabların kütübün
    onun (his/her/its) kitabı kitabları kütübü
    bizim (our) kitabımız kitablarımız kütübümüz
    sizin (your) kitabınız kitablarınız kütübünüz
    onların (their) kitabı or kitabları kitabları kütübü
    accusative
    singular plural
    sound broken
    mənim (my) kitabımı kitablarımı kütübümü
    sənin (your) kitabını kitablarını kütübünü
    onun (his/her/its) kitabını kitablarını kütübünü
    bizim (our) kitabımızı kitablarımızı kütübümüzü
    sizin (your) kitabınızı kitablarınızı kütübünüzü
    onların (their) kitabını or kitablarını kitablarını kütübünü
    dative
    singular plural
    sound broken
    mənim (my) kitabıma kitablarıma kütübümə
    sənin (your) kitabına kitablarına kütübünə
    onun (his/her/its) kitabına kitablarına kütübünə
    bizim (our) kitabımıza kitablarımıza kütübümüzə
    sizin (your) kitabınıza kitablarınıza kütübünüzə
    onların (their) kitabına or kitablarına kitablarına kütübünə
    locative
    singular plural
    sound broken
    mənim (my) kitabımda kitablarımda kütübümdə
    sənin (your) kitabında kitablarında kütübündə
    onun (his/her/its) kitabında kitablarında kütübündə
    bizim (our) kitabımızda kitablarımızda kütübümüzdə
    sizin (your) kitabınızda kitablarınızda kütübünüzdə
    onların (their) kitabında or kitablarında kitablarında kütübündə
    ablative
    singular plural
    sound broken
    mənim (my) kitabımdan kitablarımdan kütübümdən
    sənin (your) kitabından kitablarından kütübündən
    onun (his/her/its) kitabından kitablarından kütübündən
    bizim (our) kitabımızdan kitablarımızdan kütübümüzdən
    sizin (your) kitabınızdan kitablarınızdan kütübünüzdən
    onların (their) kitabından or kitablarından kitablarından kütübündən
    genitive
    singular plural
    sound broken
    mənim (my) kitabımın kitablarımın kütübümün
    sənin (your) kitabının kitablarının kütübünün
    onun (his/her/its) kitabının kitablarının kütübünün
    bizim (our) kitabımızın kitablarımızın kütübümüzün
    sizin (your) kitabınızın kitablarınızın kütübünüzün
    onların (their) kitabının or kitablarının kitablarının kütübünün

    Derived terms

    Further reading

    • kitab” in Obastan.com.

    Cebuano

    Alternative forms

    Pronunciation

    • Hyphenation: ki‧tab

    Verb

    kitab

    1. to gabble; to talk fast, idly, foolishly, or without meaning

    Indonesian

    Etymology

    From Malay kitab, from Arabic كِتَاب (kitāb, book).[1]

    Pronunciation

    • (Standard Indonesian) IPA(key): /ˈkitab/ [ˈki.t̪ap̚]
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -itab
    • Syllabification: ki‧tab

    Noun

    kitab (plural kitab-kitab)

    1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material)
      Synonyms: buku, pustaka
    2. holy book, sacred writing, scripture
      Synonym: kitab suci
    3. code, body of law

    Usage notes

    Regularly used to mean a religious book or a book of law.

    Derived terms

    • berkitab
    • pengitaban

    References

    1. ^ Erwina Burhanuddin, Abdul Gaffar Ruskhan, R.B. Chrismanto (1993) Penelitian kosakata bahasa Arab dalam bahasa Indonesia [Research on Arabic vocabulary in Indonesian]‎[1], Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, →ISBN, →OCLC

    Further reading

    Maguindanao

    Etymology

    Borrowed from Malay kitab, from Arabic كِتَاب (kitāb, book).

    Pronunciation

    • (Standard Maguindanaon) IPA(key): /ˈkitab/ [ˈki.ʈʌb]
    • Rhymes: -itab
    • Syllabification: ki‧tab

    Noun

    kitab

    1. book
      Synonym: libru

    Malay

    Etymology

    From Arabic كِتَاب (kitāb, book), from the root ك ت ب (k t b), related to writing.

    Pronunciation

    • IPA(key): /kitap/
    • Rhymes: -itap, -tap, -ap
    • Audio (Malaysia):(file)

    Noun

    kitab (Jawi spelling کتاب, plural kitab-kitab)

    1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material)

    Usage notes

    Regularly used to mean a religious book or a book of law.

    Synonyms

    Descendants

    • Indonesian: kitab
    • Maranao: kitab

    Maranao

    Etymology

    Borrowed from Malay kitab (book), from Arabic كِتَاب (kitāb)

    Noun

    kitab

    1. law; rule

    Derived terms

    • kitaban
    • pangitaban

    Naga Pidgin

    Etymology

    From Classical Persian کتاب (kitāb) possibly via Bengali কিতাব (kitab).

    Noun

    kitab

    1. book

    Rohingya

    Etymology

    Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb, book)

    Noun

    kitab

    1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material)

    Salar

    Noun

    kitab

    1. book

    References

    • Potanin, G.N. (1893) “китаб”, in Тангутско-Тибетская окраина Китая и Центральная Монголия (in Russian), page 430

    Tat

    Etymology

    Borrowed from Azerbaijani kitab.

    Noun

    kitab

    1. book

    Turkish

    Noun

    kitab

    1. misspelling of kitap (book)

    Yakan

    Etymology

    Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb, book)

    Noun

    kitab

    1. holy book