klæmma

Old Swedish

Verb

klæmma

  1. to squeeze

Conjugation

Conjugation of klæmma (weak)
present past
infinitive klæmma
participle klæmmandi, klæmmande klæmder
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk klæmmir klæmmi, klæmme   klæmdi, klæmde klæmdi, klæmde
þū klæmmir klæmmi, klæmme klæm klæmdi, klæmde klæmdi, klæmde
han klæmmir klæmmi, klæmme   klæmdi, klæmde klæmdi, klæmde
vīr klæmmum, klæmmom klæmmum, klæmmom klæmmum, klæmmom klæmdum, klæmdom klæmdum, klæmdom
īr klæmmin klæmmin klæmmin klæmdin klæmdin
þēr klæmma klæmmin   klæmdu, klæmdo klæmdin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk klæmmis klæmmis, klæmmes   klæmdis, klæmdes klæmdis, klæmdes
þū klæmmis klæmmis, klæmmes   klæmdis, klæmdes klæmdis, klæmdes
han klæmmis klæmmis, klæmmes   klæmdis, klæmdes klæmdis, klæmdes
vīr klæmmums, klæmmoms klæmmums, klæmmoms   klæmdums, klæmdoms klæmdums, klæmdoms
īr klæmmins klæmmins   klæmdins klæmdins
þēr klæmmas klæmmins   klæmdus, klæmdos klæmdins

Descendants

  • Swedish: klämma