Old Czech
- kľéti (alternative writing)
- klnúti (later)
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *klęti.
Pronunciation
- IPA(key): (13th CE) /ˈklɛːci/
- IPA(key): (15th CE) /ˈkliːci/
Verb
kléti impf
- (transitive) to curse
Conjugation
Conjugation of kléti (class I)
| infinitive
|
supine
|
verbal noun
|
| kléti
|
klet
|
kletie
|
|
|
Present
|
Imperative
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
klnu |
klnevě (-va) |
klnem (-me/-my)
|
— |
klněvě (-va) |
klněm (-me/-my)
|
| 2nd person
|
klneš |
klneta |
klnete
|
klni |
klněta |
klněte
|
| 3rd person
|
klne |
klneta |
klnú
|
klni |
klněta |
klněte
|
|
|
Sigmatic aorist
|
Imperfect
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
klech |
klechově (-va) |
klechom (-me/-my)
|
klniech |
klniechově (-va) |
klniechom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
kle |
klesta (-šta) |
kleste (-šte)
|
klnieše |
klniešta (-sta) |
klniešte (-ste)
|
| 3rd person
|
kle |
klesta (-šta) |
klechu
|
klnieše |
klniešta (-sta) |
klniechu
|
|
|
Nt-participle
|
S-participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
klna
|
klnúce
|
klen, klev
|
klenše, klevše
|
| Feminine
|
klnúci
|
klenši, klevši
|
| Neuter
|
klna, klnúci
|
klen, klev, klenši, klevši
|
Note: This table shows the most common forms of kléti around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.
Derived terms
Descendants
Further reading