klóra

See also: klora

Faroese

Etymology

From Old Norse klóra, from Old Norse kló.

Verb

klóra (third person singular past indicative klóraði, third person plural past indicative klóraðu, supine klórað)

  1. to scratch
    Synonym: rispa

Conjugation

Conjugation of (group v-30)
infinitive
supine klórað
present past
first singular klóri klóraði
second singular klórar klóraði
third singular klórar klóraði
plural klóra klóraðu
participle (a6)1 klórandi klóraður
imperative
singular klóra!
plural klórið!

1Only the past participle being declined.

Further reading

Icelandic

Etymology

From Old Norse klóra, from Old Norse kló.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰlouːra/
    Rhymes: -ouːra

Verb

klóra (weak verb, third-person singular past indicative klóraði, supine klórað)

  1. to scratch

Conjugation

klóra – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur klóra
supine sagnbót klórað
present participle
klórandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég klóra klóraði klóri klóraði
þú klórar klóraðir klórir klóraðir
hann, hún, það klórar klóraði klóri klóraði
plural við klórum klóruðum klórum klóruðum
þið klórið klóruðuð klórið klóruðuð
þeir, þær, þau klóra klóruðu klóri klóruðu
imperative boðháttur
singular þú klóra (þú), klóraðu
plural þið klórið (þið), klóriði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
klórast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að klórast
supine sagnbót klórast
present participle
klórandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég klórast klóraðist klórist klóraðist
þú klórast klóraðist klórist klóraðist
hann, hún, það klórast klóraðist klórist klóraðist
plural við klórumst klóruðumst klórumst klóruðumst
þið klórist klóruðust klórist klóruðust
þeir, þær, þau klórast klóruðust klórist klóruðust
imperative boðháttur
singular þú klórast (þú), klórastu
plural þið klórist (þið), klóristi1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
klóraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
klóraður klóruð klórað klóraðir klóraðar klóruð
accusative
(þolfall)
klóraðan klóraða klórað klóraða klóraðar klóruð
dative
(þágufall)
klóruðum klóraðri klóruðu klóruðum klóruðum klóruðum
genitive
(eignarfall)
klóraðs klóraðrar klóraðs klóraðra klóraðra klóraðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
klóraði klóraða klóraða klóruðu klóruðu klóruðu
accusative
(þolfall)
klóraða klóruðu klóraða klóruðu klóruðu klóruðu
dative
(þágufall)
klóraða klóruðu klóraða klóruðu klóruðu klóruðu
genitive
(eignarfall)
klóraða klóruðu klóraða klóruðu klóruðu klóruðu