klaarkomen
Dutch
Etymology
From klaar (“ready”) + komen (“to come”). Compare to and distinguish neatly from German klarkommen (“to manage, to get by”).
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
klaarkomen
- (rare) to get ready; to finish a task, to be finished
- Deze brug is vorige maand eindelijk klaargekomen.
- This bridge finally reached completion last month.
- (informal) to come, to reach orgasm
- Synonym: komen
Conjugation
| Conjugation of klaarkomen (strong class 4, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | klaarkomen | |||
| past singular | kwam klaar | |||
| past participle | klaargekomen | |||
| infinitive | klaarkomen | |||
| gerund | klaarkomen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kom klaar | kwam klaar | klaarkom | klaarkwam |
| 2nd person sing. (jij) | komt klaar, kom klaar2 | kwam klaar | klaarkomt | klaarkwam |
| 2nd person sing. (u) | komt klaar | kwam klaar | klaarkomt | klaarkwam |
| 2nd person sing. (gij) | komt klaar | kwaamt klaar | klaarkomt | klaarkwaamt |
| 3rd person singular | komt klaar | kwam klaar | klaarkomt | klaarkwam |
| plural | komen klaar | kwamen klaar | klaarkomen | klaarkwamen |
| subjunctive sing.1 | kome klaar | kwame klaar | klaarkome | klaarkwame |
| subjunctive plur.1 | komen klaar | kwamen klaar | klaarkomen | klaarkwamen |
| imperative sing. | kom klaar | |||
| imperative plur.1 | komt klaar | |||
| participles | klaarkomend | klaargekomen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||