klekkja

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰlɛhca/
    Rhymes: -ɛhca

Verb

klekkja (weak verb, third-person singular past indicative klekkti, supine klekkt)

  1. to get one's own back, to get back at [with á (+ dative) ‘someone’]

Conjugation

klekkja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur klekkja
supine sagnbót klekkt
present participle
klekkjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég klekki klekkti klekki klekkti
þú klekkir klekktir klekkir klekktir
hann, hún, það klekkir klekkti klekki klekkti
plural við klekkjum klekktum klekkjum klekktum
þið klekkið klekktuð klekkið klekktuð
þeir, þær, þau klekkja klekktu klekki klekktu
imperative boðháttur
singular þú klekk (þú), klekktu
plural þið klekkið (þið), klekkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse klekja.

Pronunciation

  • IPA(key): /²klɛç.çə/

Verb

klekkja (present tense klekkjer, past tense klekte, past participle klekt, passive infinitive klekkjast, present participle klekkjande, imperative klekk)

  1. to hatch

References