knívur
Faroese
Etymology
From Old Norse knífr, from Proto-Germanic *knībaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈknʊiːvʊɹ/
- Rhymes: -ʊɹ
Noun
knívur m (genitive singular knívs, plural knívar)
Declension
| m6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | knívur | knívurin | knívar | knívarnir |
| accusative | knív | knívin | knívar | knívarnar |
| dative | knívi | knívinum | knívum | knívunum |
| genitive | knívs | knívsins | kníva | knívanna |