knijpen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch knipen, from Old Dutch *knīpen, from Proto-West Germanic *knīpan, from Proto-Germanic *knīpaną. Likely related to nijpen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈknɛi̯.pə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: knij‧pen
- Rhymes: -ɛi̯pən
Verb
knijpen
Conjugation
| Conjugation of knijpen (strong class 1) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | knijpen | |||
| past singular | kneep | |||
| past participle | geknepen | |||
| infinitive | knijpen | |||
| gerund | knijpen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | knijp | kneep | ||
| 2nd person sing. (jij) | knijpt, knijp2 | kneep | ||
| 2nd person sing. (u) | knijpt | kneep | ||
| 2nd person sing. (gij) | knijpt | kneept | ||
| 3rd person singular | knijpt | kneep | ||
| plural | knijpen | knepen | ||
| subjunctive sing.1 | knijpe | knepe | ||
| subjunctive plur.1 | knijpen | knepen | ||
| imperative sing. | knijp | |||
| imperative plur.1 | knijpt | |||
| participles | knijpend | geknepen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
verbs
- aaneenknijpen
- aanknijpen
- achteromknijpen
- afknijpen
- beknijpen
- binnenknijpen
- dichtknijpen
- doodknijpen
- doorknijpen
- ertussenuit knijpen
- fijnknijpen
- heenknijpen
- ineenknijpen
- inknijpen
- losknijpen
- omknijpen
- opeenknijpen
- openknijpen
- opknijpen
- samenknijpen
- stukknijpen
- terugknijpen
- toeknijpen
- uitknijpen
- vastknijpen
- verknijpen
- voortknijpen
- wegknijpen
Descendants
- → Papiamentu: kinipí, kènèp