Reconstruction:Proto-Germanic/knīpaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *ǵneybʰ- (“to pinch”). The root final -p was adopted from or influenced by the iterative *knippōną (“to pinch, cut, snap”); see there for more.[1]
Likely related to *hnīpaną (“to pinch, squeeze”), but it's unclear how the variation of the initial consonant arose.
Verb
- to pinch
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *knīpō | *knīpaų | — | *knīpai | ? | |
| 2nd singular | *knīpizi | *knīpaiz | *knīp | *knīpazai | *knīpaizau | |
| 3rd singular | *knīpidi | *knīpai | *knīpadau | *knīpadai | *knīpaidau | |
| 1st dual | *knīpōz | *knīpaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *knīpadiz | *knīpaidiz | *knīpadiz | — | — | |
| 1st plural | *knīpamaz | *knīpaim | — | *knīpandai | *knīpaindau | |
| 2nd plural | *knīpid | *knīpaid | *knīpid | *knīpandai | *knīpaindau | |
| 3rd plural | *knīpandi | *knīpain | *knīpandau | *knīpandai | *knīpaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *knaip | *knipį̄ | ||||
| 2nd singular | *knaift | *knipīz | ||||
| 3rd singular | *knaip | *knipī | ||||
| 1st dual | *knipū | *knipīw | ||||
| 2nd dual | *knipudiz | *knipīdiz | ||||
| 1st plural | *knipum | *knipīm | ||||
| 2nd plural | *knipud | *knipīd | ||||
| 3rd plural | *knipun | *knipīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *knīpandz | *knipanaz | ||||
Descendants
- Proto-West Germanic: *knīpan
- Old Frisian: *knīpa
- Old Saxon: *knīpan
- Old Dutch: *cnīpan
References
- ↑ 1.0 1.1 Kroonen, Guus (2013) “*knīpan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 297
- ^ Vladimir Orel (2003) “*knīpanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 218