kofot
Chuukese
Verb
kofot
- (intransitive) to marry
Synonyms
Swedish
Etymology
From ko + fot. Known from written sources since mid-16th century. Compare to Norwegian kubein.
Noun
kofot c
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | kofot | kofots |
definite | kofoten | kofotens | |
plural | indefinite | kofötter | kofötters |
definite | kofötterna | kofötternas |
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | kofot | kofots |
definite | kofoten | kofotens | |
plural | indefinite | kofotar | kofotars |
definite | kofotarna | kofotarnas |
Synonyms
References
- ^ kofot in Rikstermbanken