koltur
See also: Koltur
Faroese
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰɔl̥tʊɹ/
Noun
koltur n (genitive singular kolturs, plural koltur)
Declension
| n13 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | koltur | koltrið | koltur | koltrini |
| accusative | koltur | koltrið | koltur | koltrini |
| dative | koltri | koltrinum | koltrum | koltrunum |
| genitive | kolturs | koltursins | koltra | koltranna |