kondygnacyjny

Polish

Etymology

From kondygnacja +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔn.dɘɡ.naˈt͡sɘj.nɘ/
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: kon‧dyg‧na‧cyj‧ny

Adjective

kondygnacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) floor, storey

Declension

Declension of kondygnacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative kondygnacyjny kondygnacyjna kondygnacyjne kondygnacyjni kondygnacyjne
genitive kondygnacyjnego kondygnacyjnej kondygnacyjnego kondygnacyjnych
dative kondygnacyjnemu kondygnacyjnej kondygnacyjnemu kondygnacyjnym
accusative kondygnacyjnego kondygnacyjny kondygnacyjną kondygnacyjne kondygnacyjnych kondygnacyjne
instrumental kondygnacyjnym kondygnacyjną kondygnacyjnym kondygnacyjnymi
locative kondygnacyjnym kondygnacyjnej kondygnacyjnym kondygnacyjnych
noun

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.