Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish قوپمق (ḳopmaḳ, “to break off, to start off, to begin”),[1] from Proto-Turkic *kop- (“to come out, to move out”),[2] morphologically kop- + -un + -tu.
Pronunciation
- IPA(key): /ko.punˈtu/
- Hyphenation: ko‧pun‧tu
Noun
kopuntu (definite accusative kopuntuyu, plural kopuntular)
- A piece broken off from the whole.
- (sociology) A minority living away from their homeland; diaspora.
Declension
Declension of kopuntu
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kopuntu
|
kopuntular
|
| definite accusative
|
kopuntuyu
|
kopuntuları
|
| dative
|
kopuntuya
|
kopuntulara
|
| locative
|
kopuntuda
|
kopuntularda
|
| ablative
|
kopuntudan
|
kopuntulardan
|
| genitive
|
kopuntunun
|
kopuntuların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kopuntum
|
kopuntularım
|
| 2nd singular
|
kopuntun
|
kopuntuların
|
| 3rd singular
|
kopuntusu
|
kopuntuları
|
| 1st plural
|
kopuntumuz
|
kopuntularımız
|
| 2nd plural
|
kopuntunuz
|
kopuntularınız
|
| 3rd plural
|
kopuntuları
|
kopuntuları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kopuntumu
|
kopuntularımı
|
| 2nd singular
|
kopuntunu
|
kopuntularını
|
| 3rd singular
|
kopuntusunu
|
kopuntularını
|
| 1st plural
|
kopuntumuzu
|
kopuntularımızı
|
| 2nd plural
|
kopuntunuzu
|
kopuntularınızı
|
| 3rd plural
|
kopuntularını
|
kopuntularını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kopuntuma
|
kopuntularıma
|
| 2nd singular
|
kopuntuna
|
kopuntularına
|
| 3rd singular
|
kopuntusuna
|
kopuntularına
|
| 1st plural
|
kopuntumuza
|
kopuntularımıza
|
| 2nd plural
|
kopuntunuza
|
kopuntularınıza
|
| 3rd plural
|
kopuntularına
|
kopuntularına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kopuntumda
|
kopuntularımda
|
| 2nd singular
|
kopuntunda
|
kopuntularında
|
| 3rd singular
|
kopuntusunda
|
kopuntularında
|
| 1st plural
|
kopuntumuzda
|
kopuntularımızda
|
| 2nd plural
|
kopuntunuzda
|
kopuntularınızda
|
| 3rd plural
|
kopuntularında
|
kopuntularında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kopuntumdan
|
kopuntularımdan
|
| 2nd singular
|
kopuntundan
|
kopuntularından
|
| 3rd singular
|
kopuntusundan
|
kopuntularından
|
| 1st plural
|
kopuntumuzdan
|
kopuntularımızdan
|
| 2nd plural
|
kopuntunuzdan
|
kopuntularınızdan
|
| 3rd plural
|
kopuntularından
|
kopuntularından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kopuntumun
|
kopuntularımın
|
| 2nd singular
|
kopuntunun
|
kopuntularının
|
| 3rd singular
|
kopuntusunun
|
kopuntularının
|
| 1st plural
|
kopuntumuzun
|
kopuntularımızın
|
| 2nd plural
|
kopuntunuzun
|
kopuntularınızın
|
| 3rd plural
|
kopuntularının
|
kopuntularının
|
|
References
Further reading
- “kopuntu”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu