kossur

Faroese

Etymology

From Old Norse koss, from Proto-Germanic *kussaz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰɔsːʊɹ/
  • Rhymes: -ɔsːʊɹ
  • Hyphenation: kos‧sur

Noun

kossur m (genitive singular koss, plural kossar or kossir)

  1. kiss
    omman tók ímóti ommubørnum sínum við einum kossi á pannuna
    the grandmother welcomed her grandchildren with a kiss on the forehead

Declension

m11 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kossur kossurin kossar kossarnir
accusative koss kossin kossar kossarnar
dative kossi kossinum kossum kossunum
genitive koss kossins kossa kossanna
Declension of kossur (m18)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kossur kossurin kossir kossirnir
accusative koss kossin kossir kossirnar
dative kossi kossinum kossum kossunum
genitive koss kossins kossa kossanna
verbs

References