kröka
See also: Kroka
Swedish
Etymology
From Old Swedish krø̄kia, from Proto-Indo-European *ger-g- (“to bend”).
Pronunciation
- IPA(key): /²krøːka/
Verb
kröka (present kröker, preterite krökte, supine krökt, imperative krök)
- (transitive) to curve, to bend
- (reflexive) to curve; to bend or turn gradually from a given direction
- Vägen kröker sig åt höger.
- The road curves to the right.
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kröka | krökas | ||
| supine | krökt | krökts | ||
| imperative | krök | — | ||
| imper. plural1 | kröken | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | kröker | krökte | kröks, krökes | kröktes |
| ind. plural1 | kröka | krökte | krökas | kröktes |
| subjunctive2 | kröke | krökte | krökes | kröktes |
| present participle | krökande | |||
| past participle | krökt | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Related terms
Verb
kröka (present krökar, preterite krökade, supine krökat, imperative kröka)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kröka | — | ||
| supine | krökat | — | ||
| imperative | kröka | — | ||
| imper. plural1 | kröken | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | krökar | krökade | — | — |
| ind. plural1 | kröka | krökade | — | — |
| subjunctive2 | kröke | krökade | — | — |
| present participle | krökande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.