krøna
Old Swedish
Verb
krø̄na
- to crown; to place a crown on the head of
- to crown, to coronate; to formally declare (someone) a king, emperor, or queen; to queen (to make a queen)
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | krø̄na | — | ||||
| participle | krø̄nandi, krø̄nande | krø̄nter | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | krø̄nir | krø̄ni, krø̄ne | — | krø̄nti, krø̄nte | krø̄nti, krø̄nte | |
| þū | krø̄nir | krø̄ni, krø̄ne | krø̄n | krø̄nti, krø̄nte | krø̄nti, krø̄nte | |
| han | krø̄nir | krø̄ni, krø̄ne | — | krø̄nti, krø̄nte | krø̄nti, krø̄nte | |
| vīr | krø̄num, krø̄nom | krø̄num, krø̄nom | krø̄num, krø̄nom | krø̄ntum, krø̄ntom | krø̄ntum, krø̄ntom | |
| īr | krø̄nin | krø̄nin | krø̄nin | krø̄ntin | krø̄ntin | |
| þēr | krø̄na | krø̄nin | — | krø̄ntu, krø̄nto | krø̄ntin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | krø̄nis | krø̄nis, krø̄nes | — | krø̄ntis, krø̄ntes | krø̄ntis, krø̄ntes | |
| þū | krø̄nis | krø̄nis, krø̄nes | — | krø̄ntis, krø̄ntes | krø̄ntis, krø̄ntes | |
| han | krø̄nis | krø̄nis, krø̄nes | — | krø̄ntis, krø̄ntes | krø̄ntis, krø̄ntes | |
| vīr | krø̄nums, krø̄noms | krø̄nums, krø̄noms | — | krø̄ntums, krø̄ntoms | krø̄ntums, krø̄ntoms | |
| īr | krø̄nins | krø̄nins | — | krø̄ntins | krø̄ntins | |
| þēr | krø̄nas | krø̄nins | — | krø̄ntus, krø̄ntos | krø̄ntins | |
Descendants
- Swedish: kröna