Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *krǫtiti.
Pronunciation
Verb
kroutit impf
- to twist (to turn the ends in opposite directions)
Conjugation
Conjugation of kroutit
| infinitive
|
kroutit, kroutiti
|
active adjective
|
kroutící
|
| verbal noun
|
kroucení
|
passive adjective
|
kroucený
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
kroutím |
kroutíme |
— |
kruťme
|
| 2nd person
|
kroutíš |
kroutíte |
kruť |
kruťte
|
| 3rd person
|
kroutí |
kroutí |
— |
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive kroutit.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
kroutil |
kroutili |
kroucen |
krouceni
|
| masculine inanimate
|
kroutily |
krouceny
|
| feminine
|
kroutila |
kroucena
|
| neuter
|
kroutilo |
kroutila |
krouceno |
kroucena
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
kroutě |
—
|
| feminine + neuter singular
|
kroutíc |
—
|
| plural
|
kroutíce |
—
|
|
Derived terms
Further reading