kungadöme
Swedish
Etymology
From Old Norse konungdómr, from Proto-Germanic *kuningadōmaz. Equivalent to kung + -a- + -döme.
Noun
kungadöme n
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | kungadöme | kungadömes |
definite | kungadömet | kungadömets | |
plural | indefinite | kungadömen | kungadömens |
definite | kungadömena | kungadömenas |
Synonyms
- konungarike (archaic)
- kungarike
- monarki