Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kupьcь. By surface analysis, kupić + -ec.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈku.pjɛt͡s/
- Rhymes: -upjɛt͡s
- Syllabification: ku‧piec
- Homophone: Kupiec
Noun
kupiec m pers
- merchant, tradesman (person who trades commodities for profit)
- buyer (person who makes purchases)
- Synonyms: kupujący, nabywca
Declension
Declension of kupiec
|
singular
|
plural
|
nominative
|
kupiec
|
kupcy/kupce (deprecative)
|
genitive
|
kupca
|
kupców
|
dative
|
kupcowi
|
kupcom
|
accusative
|
kupca
|
kupców
|
instrumental
|
kupcem
|
kupcami
|
locative
|
kupcu
|
kupcach
|
vocative
|
kupcu/kupcze
|
kupcy
|
Derived terms
Further reading
- kupiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kupiec in Polish dictionaries at PWN