kupiecki

See also: Kupiecki

Polish

Etymology

From kupiec +‎ -ski.

Pronunciation

  • IPA(key): /kuˈpjɛt͡s.ki/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ski
  • Syllabification: ku‧piec‧ki
  • Homophone: Kupiecki

Adjective

kupiecki (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) merchant, tradesman (person who trades commodities for profit)
  2. (relational) buyer (person who makes purchases)

Declension

Declension of kupiecki (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative kupiecki kupiecka kupieckie kupieccy kupieckie
genitive kupieckiego kupieckiej kupieckiego kupieckich
dative kupieckiemu kupieckiej kupieckiemu kupieckim
accusative kupieckiego kupiecki kupiecką kupieckie kupieckich kupieckie
instrumental kupieckim kupiecką kupieckim kupieckimi
locative kupieckim kupieckiej kupieckim kupieckich
nouns
verbs

Further reading

  • kupiecki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kupiecki in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.