kussari

Icelandic

Etymology

From Medieval Latin cursarius, ultimately from currō (to run). Compare French corsaire, English corsair.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰʏsːarɪ/

Noun

kussari m (genitive singular kussara, nominative plural kussarar)

  1. (obsolete) pirate (plunderer at sea)
    Synonym: sjóræningi

Declension

Declension of kussari (masculine, based on -ari)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kussari kussarinn kussarar kussararnir
accusative kussara kussarann kussara kussarana
dative kussara kussaranum kussurum kussurunum
genitive kussara kussarans kussara kussaranna

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)