landskommun

Swedish

Etymology

From land +‎ -s- +‎ kommun, used in Sweden 1863–1970.

Pronunciation

  • IPA(key): /landskɔmʉːn/

Noun

landskommun c

  1. a countryside municipality, a parish

Declension

Declension of landskommun
nominative genitive
singular indefinite landskommun landskommuns
definite landskommunen landskommunens
plural indefinite landskommuner landskommuners
definite landskommunerna landskommunernas

Derived terms