landskommun
Swedish
Etymology
From land + -s- + kommun, used in Sweden 1863–1970.
Pronunciation
- IPA(key): /landskɔmʉːn/
Noun
landskommun c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | landskommun | landskommuns |
| definite | landskommunen | landskommunens | |
| plural | indefinite | landskommuner | landskommuners |
| definite | landskommunerna | landskommunernas |