latan
See also: lätän
Finnish
Adjective
latan
- genitive singular of latta
Anagrams
Galician
Verb
latan
- third-person plural present indicative of latar
- inflection of latir:
- third-person plural present subjunctive
- third-person plural imperative
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *lātan.
Verb
lātan
Inflection
Conjugation of lātan (strong class 7)
| infinitive | lātan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | lāto, lāton | liet |
| 2nd person singular | lātis | lieti |
| 3rd person singular | lātit | liet |
| 1st person plural | lātun | lieton |
| 2nd person plural | lātit | lietot |
| 3rd person plural | lātunt | lieton |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | lāte | lieti |
| 2nd person singular | lātis | lieti |
| 3rd person singular | lāte | lieti |
| 1st person plural | lātin | lietin |
| 2nd person plural | lātit | lietit |
| 3rd person plural | lātin | lietin |
| imperative | present | |
| singular | lāt | |
| plural | lātet | |
| participle | present | past |
| lātandi | lātan, gilātan | |
Derived terms
Descendants
- Middle Dutch: lâten
Further reading
- “lātan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
Old Saxon
Etymology
From Proto-West Germanic *lātan.
Verb
lātan
- to let
Conjugation
Conjugation of lātan (strong class 7)
| infinitive | lātan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | lātu | lēt |
| 2nd person singular | lātis | lēti |
| 3rd person singular | lātid | lēt |
| plural | lātad | lētun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | lāte | lēti |
| 2nd person singular | lātes | lētis |
| 3rd person singular | lāte | lēti |
| plural | lāten | lētin |
| imperative | present | |
| singular | lāt | |
| plural | lātad | |
| participle | present | past |
| lātandi | gilātan, lātan | |
Descendants
Spanish
Verb
latan
- inflection of latir:
- third-person plural present subjunctive
- third-person plural imperative