lindo
Galician
Etymology
From Spanish lindo, probably from Latin legitimus and then a doublet of the archaic lindo (“legitimate”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlindʊ]
Adjective
lindo (feminine linda, masculine plural lindos, feminine plural lindas)
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “lindo”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “lindo”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “lindo”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “lindo”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “lindo”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
Italian
Etymology
Borrowed from Spanish lindo. Doublet of limpido.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlin.do/
- Rhymes: -indo
- Hyphenation: lìn‧do
Adjective
lindo (feminine linda, masculine plural lindi, feminine plural linde)
Derived terms
Further reading
- lindo in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Ladino
Etymology
From Old Spanish lindo, of uncertain origin, but probably from Latin legitimus (“lawful, proper”) through metathesis and assimilation: *lid(i)mo > *limdo > lindo.[1] If so, a doublet of the learned borrowing lejítimo. Corominas considers both lindo and its possible Portuguese cognate lídimo (“legitimate”) as semi-learned terms, but this is uncertain.[2]
Some sources derive it from Latin limpidus (“clean”) instead,[3] but this is less likely for both phonetic and semantic reasons. Old Spanish lindo originally meant “legitimate”, later “authentic, pure, good”, and eventually gave rise to the modern meaning. Moreover, Latin limpidus is already the source of Spanish limpio.
Adjective
lindo (Hebrew spelling לינדו)[4]
References
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “lindo”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
- ^ https://desocuparlapieza.files.wordpress.com/2016/02/corominas-joan-breve-diccionario-etimolc3b3gico-de-la-lengua-castellana.pdf
- ^ “lindo”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024
- ^ “lindo”, in Trezoro de la Lengua Djudeoespanyola [Treasure of the Judeo-Spanish Language] (in Ladino, Hebrew, and English), Instituto Maale Adumim
Old High German
Etymology
Adverbial derivative of Proto-West Germanic *linþ(ī) (“gentle, mild”)
Adverb
lindo
Related terms
References
- Braune, Wilhelm. Althochdeutsches Lesebuch, zusammengestellt und mit Glossar versehen
Old Spanish
Etymology
Uncertain origin, but probably from Latin legitimus (“lawful, proper”) through metathesis and assimilation: *lid(i)mo > *limdo > lindo.[1]
Adjective
lindo
Descendants
References
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “lindo”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlĩ.du/
- Hyphenation: lin‧do
Etymology 1
Uncertain. Probably ultimately from Latin legitimus (“lawful; proper”), and likely through the intermediate of Spanish lindo[1] (the native Portuguese descendant (and thus its doublet) in this case is lídimo; there is also the later learned borrowing legítimo). Some sources cite Latin limpidus (“clean”),[2] but this is unlikely for several reasons, including that this word already gave rise to another word in Portuguese, limpo.
Adjective
lindo (feminine linda, masculine plural lindos, feminine plural lindas, comparable, comparative mais lindo, superlative o mais lindo or lindíssimo, diminutive lindinho, augmentative lindão)
Noun
lindo m (plural lindos, feminine linda, feminine plural lindas)
Derived terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
lindo
- first-person singular present indicative of lindar
References
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “lindo”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
- ^ “lindo”, in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa (in Portuguese), Porto: Porto Editora, 2003–2025
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlindo/ [ˈlĩn̪.d̪o]
Audio (Colombia): (file) - Rhymes: -indo
- Syllabification: lin‧do
Etymology 1
From Old Spanish lindo, of uncertain origin, but probably from Latin legitimus (“lawful, proper”) through metathesis and assimilation: *lid(i)mo > *limdo > lindo.[1] If so, a doublet of the learned borrowing legítimo. Corominas considers both lindo and its possible Portuguese cognate lídimo (“legitimate”) as semi-learned terms, but this is uncertain.[2] Compare English legible.
Some sources derive it from Latin limpidus (“clean”) instead,[3] but this is less likely for both phonetic and semantic reasons. Old Spanish lindo originally meant “legitimate”, later “authentic, pure, good”, and eventually gave rise to the modern meaning. Moreover, Latin limpidus is already the source of Spanish limpio.
Adjective
lindo (feminine linda, masculine plural lindos, feminine plural lindas, superlative lindísimo)
Derived terms
Descendants
- → Italian: lindo
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
lindo
- first-person singular present indicative of lindar
References
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “lindo”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
- ^ https://desocuparlapieza.files.wordpress.com/2016/02/corominas-joan-breve-diccionario-etimolc3b3gico-de-la-lengua-castellana.pdf (p. 362)
- ^ “lindo”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024
Further reading
- “lindo”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024
- “lindo”, in Diccionario de americanismos [Dictionary of Americanisms] (in Spanish), Association of Academies of the Spanish Language [Spanish: Asociación de Academias de la Lengua Española], 2010