Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish مجاهد (mücahid), from Arabic مُجَاهِد (mujāhid).
Pronunciation
Noun
mücahit (definite accusative mücahidi, plural mücahitler)
- mujahid
Declension
Declension of mücahit
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mücahit
|
mücahitler
|
| definite accusative
|
mücahidi
|
mücahitleri
|
| dative
|
mücahide
|
mücahitlere
|
| locative
|
mücahitte
|
mücahitlerde
|
| ablative
|
mücahitten
|
mücahitlerden
|
| genitive
|
mücahidin
|
mücahitlerin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mücahidim
|
mücahitlerim
|
| 2nd singular
|
mücahitsin
|
mücahitlersin
|
| 3rd singular
|
mücahit mücahittir
|
mücahitler mücahitlerdir
|
| 1st plural
|
mücahidiz
|
mücahitleriz
|
| 2nd plural
|
mücahitsiniz
|
mücahitlersiniz
|
| 3rd plural
|
mücahitler
|
mücahitlerdir
|
|