Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish مناسبت (münasebet), from Arabic مُنَاسَبَة (munāsaba).
Pronunciation
- IPA(key): /my.naː.seˈbet/
- Hyphenation: mü‧na‧se‧bet
Noun
münasebet (definite accusative münasebeti, plural münasebetler or münasebat)
- being fit, suitable, reasonable; fitness, suitability, reason
- relation, connection
1936 November 2, “Atatürk, bir söylevle kamutayı açtılar”, in Ulusal Birlik:Tanışmakla bahtiyar olduğum İngilterenin büyük kralı ile aramızda husule gelen dostluğun, milletlerimizin temayüllerine uyğun olarak, iki hükûmetin samimi münasebatı üzerinde hayırlı tesirlerine şubhe yoktur.- (please add an English translation of this quotation)
- opportunity
Declension
Declension of münasebet
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
münasebet
|
münasebetler
|
| definite accusative
|
münasebeti
|
münasebetleri
|
| dative
|
münasebete
|
münasebetlere
|
| locative
|
münasebette
|
münasebetlerde
|
| ablative
|
münasebetten
|
münasebetlerden
|
| genitive
|
münasebetin
|
münasebetlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
münasebetim
|
münasebetlerim
|
| 2nd singular
|
münasebetin
|
münasebetlerin
|
| 3rd singular
|
münasebeti
|
münasebetleri
|
| 1st plural
|
münasebetimiz
|
münasebetlerimiz
|
| 2nd plural
|
münasebetiniz
|
münasebetleriniz
|
| 3rd plural
|
münasebetleri
|
münasebetleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
münasebetimi
|
münasebetlerimi
|
| 2nd singular
|
münasebetini
|
münasebetlerini
|
| 3rd singular
|
münasebetini
|
münasebetlerini
|
| 1st plural
|
münasebetimizi
|
münasebetlerimizi
|
| 2nd plural
|
münasebetinizi
|
münasebetlerinizi
|
| 3rd plural
|
münasebetlerini
|
münasebetlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
münasebetime
|
münasebetlerime
|
| 2nd singular
|
münasebetine
|
münasebetlerine
|
| 3rd singular
|
münasebetine
|
münasebetlerine
|
| 1st plural
|
münasebetimize
|
münasebetlerimize
|
| 2nd plural
|
münasebetinize
|
münasebetlerinize
|
| 3rd plural
|
münasebetlerine
|
münasebetlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
münasebetimde
|
münasebetlerimde
|
| 2nd singular
|
münasebetinde
|
münasebetlerinde
|
| 3rd singular
|
münasebetinde
|
münasebetlerinde
|
| 1st plural
|
münasebetimizde
|
münasebetlerimizde
|
| 2nd plural
|
münasebetinizde
|
münasebetlerinizde
|
| 3rd plural
|
münasebetlerinde
|
münasebetlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
münasebetimden
|
münasebetlerimden
|
| 2nd singular
|
münasebetinden
|
münasebetlerinden
|
| 3rd singular
|
münasebetinden
|
münasebetlerinden
|
| 1st plural
|
münasebetimizden
|
münasebetlerimizden
|
| 2nd plural
|
münasebetinizden
|
münasebetlerinizden
|
| 3rd plural
|
münasebetlerinden
|
münasebetlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
münasebetimin
|
münasebetlerimin
|
| 2nd singular
|
münasebetinin
|
münasebetlerinin
|
| 3rd singular
|
münasebetinin
|
münasebetlerinin
|
| 1st plural
|
münasebetimizin
|
münasebetlerimizin
|
| 2nd plural
|
münasebetinizin
|
münasebetlerinizin
|
| 3rd plural
|
münasebetlerinin
|
münasebetlerinin
|
|
Derived terms
- münasebetli
- münasebetsiz (“unreasonable”)
References
- Kélékian, Diran (1911) “مناسبت”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 1226
- Nişanyan, Sevan (2002–) “münasebet”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “مناسبت”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1984
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN