maharáni
Hungarian
Etymology
From English maharani, from Hindi महारानी (mahārānī), from Sanskrit महाराज्ञी (mahārājñī, “great queen”), from महा- (mahā-), combining form of महत् (mahat, “great”) + राज्ञी (rājñī, “queen”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɒhɒraːni]
- Hyphenation: ma‧ha‧rá‧ni
- Rhymes: -ni
Noun
maharáni (plural maharánik)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | maharáni | maharánik |
| accusative | maharánit | maharánikat |
| dative | maharáninak | maharániknak |
| instrumental | maharánival | maharánikkal |
| causal-final | maharániért | maharánikért |
| translative | maharánivá | maharánikká |
| terminative | maharániig | maharánikig |
| essive-formal | maharániként | maharánikként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | maharániban | maharánikban |
| superessive | maharánin | maharánikon |
| adessive | maharáninál | maharániknál |
| illative | maharániba | maharánikba |
| sublative | maharánira | maharánikra |
| allative | maharánihoz | maharánikhoz |
| elative | maharániból | maharánikból |
| delative | maharániról | maharánikról |
| ablative | maharánitól | maharániktól |
| non-attributive possessive – singular |
maharánié | maharániké |
| non-attributive possessive – plural |
maharániéi | maharánikéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | maharánim | maharánijaim (or maharániim) |
| 2nd person sing. | maharánid | maharánijaid (or maharániid) |
| 3rd person sing. | maharánija | maharánijai (or maharánii) |
| 1st person plural | maharánink | maharánijaink (or maharániink) |
| 2nd person plural | maharánitok | maharánijaitok (or maharániitok) |
| 3rd person plural | maharánijuk | maharánijaik (or maharániik) |