maledictito
Latin
Etymology
From maledīcō (“slander, curse”) + -titō (frequentative suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ma.ɫɛˈdɪk.tɪ.toː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ma.leˈd̪ik.t̪i.t̪o]
Verb
maledictitō (present infinitive maledictitāre); first conjugation, no perfect or supine stems
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | maledictitō | maledictitās | maledictitat | maledictitāmus | maledictitātis | maledictitant | ||||||
| imperfect | maledictitābam | maledictitābās | maledictitābat | maledictitābāmus | maledictitābātis | maledictitābant | |||||||
| future | maledictitābō | maledictitābis | maledictitābit | maledictitābimus | maledictitābitis | maledictitābunt | |||||||
| passive | present | maledictitor | maledictitāris, maledictitāre |
maledictitātur | maledictitāmur | maledictitāminī | maledictitantur | ||||||
| imperfect | maledictitābar | maledictitābāris, maledictitābāre |
maledictitābātur | maledictitābāmur | maledictitābāminī | maledictitābantur | |||||||
| future | maledictitābor | maledictitāberis, maledictitābere |
maledictitābitur | maledictitābimur | maledictitābiminī | maledictitābuntur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | maledictitem | maledictitēs | maledictitet | maledictitēmus | maledictitētis | maledictitent | ||||||
| imperfect | maledictitārem | maledictitārēs | maledictitāret | maledictitārēmus | maledictitārētis | maledictitārent | |||||||
| passive | present | maledictiter | maledictitēris, maledictitēre |
maledictitētur | maledictitēmur | maledictitēminī | maledictitentur | ||||||
| imperfect | maledictitārer | maledictitārēris, maledictitārēre |
maledictitārētur | maledictitārēmur | maledictitārēminī | maledictitārentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | maledictitā | — | — | maledictitāte | — | ||||||
| future | — | maledictitātō | maledictitātō | — | maledictitātōte | maledictitantō | |||||||
| passive | present | — | maledictitāre | — | — | maledictitāminī | — | ||||||
| future | — | maledictitātor | maledictitātor | — | — | maledictitantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | maledictitāre | maledictitārī | maledictitāns | — | |||||||||
| future | — | — | — | maledictitandus | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| maledictitandī | maledictitandō | maledictitandum | maledictitandō | — | — | ||||||||
References
- “maledictito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- maledictito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.