mannorð

Icelandic

Etymology

From maður (man, person) +‎ orð (word).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmanː.ɔrð/

Noun

mannorð n (genitive singular mannorðs, nominative plural mannorð)

  1. reputation, character
    Synonym: orðstír m
    Hún hefur gott mannorð.
    She has a good reputation.

Declension

Declension of mannorð (neuter)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative mannorð mannorðið mannorð mannorðin
accusative mannorð mannorðið mannorð mannorðin
dative mannorði mannorðinu mannorðum mannorðunum
genitive mannorðs mannorðsins mannorða mannorðanna