mannvit
Icelandic
Etymology
From maður (“person, man”) + vit (“wit, sense, reason, intelligence, knowledge”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmanː.vɪːt/
Noun
mannvit n (genitive singular mannvits, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | mannvit | mannvitið |
| accusative | mannvit | mannvitið |
| dative | mannviti | mannvitinu |
| genitive | mannvits | mannvitsins |