meewerken

Dutch

Etymology

From mee +‎ werken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmeːˌʋɛr.kə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

meewerken

  1. to cooperate

Conjugation

Conjugation of meewerken (weak, separable)
infinitive meewerken
past singular werkte mee
past participle meegewerkt
infinitive meewerken
gerund meewerken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular werk mee werkte mee meewerk meewerkte
2nd person sing. (jij) werkt mee, werk mee2 werkte mee meewerkt meewerkte
2nd person sing. (u) werkt mee werkte mee meewerkt meewerkte
2nd person sing. (gij) werkt mee werkte mee meewerkt meewerkte
3rd person singular werkt mee werkte mee meewerkt meewerkte
plural werken mee werkten mee meewerken meewerkten
subjunctive sing.1 werke mee werkte mee meewerke meewerkte
subjunctive plur.1 werken mee werkten mee meewerken meewerkten
imperative sing. werk mee
imperative plur.1 werkt mee
participles meewerkend meegewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.