tegenwerken

Dutch

Etymology

From tegen +‎ werken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈteː.ɣə(n)ˌʋɛr.kə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

tegenwerken

  1. to counter, to work in opposition to
  2. to struggle, to be stubborn

Conjugation

Conjugation of tegenwerken (weak, separable)
infinitive tegenwerken
past singular werkte tegen
past participle tegengewerkt
infinitive tegenwerken
gerund tegenwerken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular werk tegen werkte tegen tegenwerk tegenwerkte
2nd person sing. (jij) werkt tegen, werk tegen2 werkte tegen tegenwerkt tegenwerkte
2nd person sing. (u) werkt tegen werkte tegen tegenwerkt tegenwerkte
2nd person sing. (gij) werkt tegen werkte tegen tegenwerkt tegenwerkte
3rd person singular werkt tegen werkte tegen tegenwerkt tegenwerkte
plural werken tegen werkten tegen tegenwerken tegenwerkten
subjunctive sing.1 werke tegen werkte tegen tegenwerke tegenwerkte
subjunctive plur.1 werken tegen werkten tegen tegenwerken tegenwerkten
imperative sing. werk tegen
imperative plur.1 werkt tegen
participles tegenwerkend tegengewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.